ჭირი
(არგაგზავნილი მესიჯებიდან) შენი ჭირი ყველაზე ტკბილია. შენი ჭირი ყოველთვის ახლოს გინდა გყავდეს ადამიანს. უნდა გჭამდეს ყოველ წამს- გიჭამდეს კანს, ხორცს, ძვლებს. გავიდეს სისხლში და დარჩეს სამუდამოდ. მერე რა, რომ სულ ენდომება, წავიდეს და მოედოს მთელ ქვეყანას. ჭირი მაგისია- უნდა გავრცელდეს ჰაერიდან, წყლიდან, მიწიდან. შენი მაინც შენთან დარჩება, ყველაზე ტკბილი, შენი ყველაზე დიდი სიმშვიდე. ... როცა საკუთარ არსებობას გამართლებას ვეღარ უძებნი,- და ის რამოდენიმე მიზეზი, რომ ამაზე თვალი დახუჭო... და ფიქრობ შენთვის: რა მყიფეა ყველა მხარში დგომა... რა მყიფეა ყველა მხარში დგომა, რომელიც თვალებს არ გახუჭინებს. ... კედელი? არა. ხელებსაც კი აღარ ეხები. ვერც ვერასოდეს მიეყრდენი... ვინც სიზმარ-სიზმარ დადიოდი თავსხმა წვიმაში, ვერ მოგაშველა მუჭა მიწა ვისაც ვერავინ, კედლები კი არ, ზოგჯერ დილაც მხრებზე გეშლება- აგურ - აგურ და გული - გულის, თუ არნდობის წილ... ფანჯრები? არა. ზოგჯერ კარიც ისე მყიფეა, ქარსაც არ უჭირს შემოხსნას და ღიად დატოვოს... ჰო, ზედმეტია გულში ყველა გაჭრილი სივრცე- გახვალ ერთხელ და ვერასოდეს ვერ დაბრუნდები. ... ავი ქარები. ბეჭებზე ჩაბეჭდილი წითელი ხელისგულები. ფიჭვის სანთელი ყველაზე სწრაფად იწვის- უნდა მოასწრო ლოცვა. ერთადერთი ლოცვა მოასწრო. თოკებზე სიარული. მეტს აღარ დაკარგავ. უწონო ვერტიკალებია, რაც დაგავიწყებს!
წყარო: urakparaki.com
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი