გახსენება


მოვიდა და თვალებზე ხელები ამაფარა.
დიდხანს ვიხსენებდი.
თითებით ვიხსენებდი.
(სახელი ვერაფრით გავიხსენე).
მხოლოდ მათი კონტური ვიცანი და გამიკვირდა,-
როგორ მომწვდა იმსიშორიდან.
როგორ მოსწვდა ჩემს თვალებს.
როგორ მოაგნო.

მე უკვე მკვდარი მეგონა,
დიდი ხნის გარდაცვლილი,
მიწის ქვეშ მიძინებული,
გულზე ხელებდაკრეფილი-

ის კი მოვიდა და
თვალებზე ამაფარა.
მეგონა,
სახელიც აღარ მახსოვდა.
მეგონა,
მხოლოდ თითებზე შევრჩი.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი