სამყარო – სიცოცხლის ნახევარი ..


სამყარო – სიცოცხლის ნახევარი,
შენი ყოფნა სამყაროში,
ჩემი არყოფნა შენთან,
შეგრძნება უსამყარობის,
შეგრძნება უხელისგულობის,
შეგრძნების დაყვანა ნულამდე,
ტკივილის გაყუჩება,
მორფინი – ცაზე ნახევარმთვარე,
ცის მოჩითული ანაფორა,
მამა მოტირალი უხმოდ
და დედის არეული ორფეოსი.
შენ – ჩემი მარგინალი,
მეცხრე და მეშვიდე ცა,
ზუსტად ასარკული ცისფერი ეკრანი,
იგივე არხები და იგივე ხმა.
მოდი ჩემთან, მოდი სიზმრად,
მოდი ზამთრის გადაცემებში,
დილის გამამხნევებელ ვარჯიშებამდე
და ყველა დროში დააზამთრე
თოვლის დრო და ნუ მექცევი მე სასჯელად,
როგორც იმ ლექსში თინიბექაის ციხეს,
მოდი ჩემთან და ვიყოთ როგორც
ყრუ-მუნჯები და ვიყოთ როგორც
ბრმები არიან და საუკუნოდ ვიყოთ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი