როგორც მდინარის მოძრაობა სინამდვილეში ..

როგორც მდინარის მოძრაობა სინამდვილეში,
როგორც ძახილი დროული და მაინც გვიანი,
ჩემი თვალები მიწისქვეშა, ვეღარ წყლიანობს,
ხოლო წამწამებს ნილოსიდან ამაზონამდე
და სუდანიდან ბრაზილიამდე მზეს ვაწებებდი,
ვთქვი: მზეს ხომ მაინც დაინახავს და რადგან
მე არ მელოდება, რადგან არიგებს ღიმილს უცხო
ქალბატონებზე, მივალ, ვიმღერებ, არასოდეს
არ გავიხსენებ, რომ ზევსი ჰერას ღალატობდა,
და რომ არესი გულფიცხია დღესაც თებეში
და რომ ჩემს თავზე წისქვილის ქვა ვერ მობრუნდება,
ეს საიდუმლოდ მქონდა ყოველთვის.
მამაჩემია მეწისქვილე,…
მამაჩემია,…
მამაჩემია…
და მან იცის, რომ წამოვედი.