ავი ანგელოზის დაკრულიაო ..

ავი ანგელოზის დაკრულიაო,
ქალებმა კალთაზე ხელი დაიკრეს და ჩამომტირეს.

სათქმელად არაფერს, სათქმელად არაფერს
გულაღმა ვაბრუნებ და ცივია.
რა ვიცოდი!
ჩამოივლის და არ დაინანო, არ დაინანო,
გაუყავიო: დაგიჯერე.

საშიში, თავს მადგახარ.
ხელსაც ვერ აგიკრავ,
ეკლებს ვყავარ დაჭერილი, შიშველი.
ხელსაც ვერ აგიკრავ, წაუღე.
უკან წაუღე, დაუბრუნე.
თორემ ჰაერსაც
ვულკანივით უსკდება ზედაპირი.
და ღმერთმა იცის, ნაპრალებიდან
წუთი-წუთზე ვინ წყეულის სისხლი წასკდება.

წაუღე, უკან წაუღე, დაუბრუნე.
უთხარი: ოქრო მისცეს და ქვა არჩია.
მარილი მისცეს და ქვიშა არჩია.
მინდორი მისცეს და ხრამი არჩია.
ახლა მიწას ღეჭავს და ჰაერში ცარიელი ჰკიდია-თქო.

წაუღე, უკან წაუღე, დაუბრუნე.
ოღონდ, ცივი.
ჩემი, ჩემი და სათქმელად -
არაფერი.

უთხარი: ვერ მოასწო, გაუავდრდა,
ბაღში ხილი დარჩა მოსაკრეფი,
კარი ღია დარჩა, წყალი არ სდის, ხმება, შრება-თქო.
ვინც ეს კაცი კლდის პირას ნახოთ,
სინათლისკენ შემომიბრუნეთ,
სინათლისკენ შემომიბრუნეთ,
გაჰკივის, ღამეში ჭოტივით დაფრინავს,
ყოველ დღე ნელ-ნელა კვდება-თქო.

წაუღე, უკან წაუღე,
დაუბრუნე.
აქ მაინც ვერაფრით გადამირჩებოდა:
ავდარში ჩვილი, ორი დღის ხბოსავით გაშვებული.
ავდარში ჩვილი, ორი დღის ხბოსავით გაშვებული.