ომია ..
ომია, ადამიანები იხოცებიან. გუშინ ერთის სიკვდილი გავიგე, დღეს - ორის, ხვალ... ომია, ნამდვილი ომი. ... რაღაცა მოვიცვი, თითქმის ინსტიქტურად გადავიწერე პირჯვარი და სანამ კიბეზე ჩავირბენდი, სანამ გავიხურავდი კარს, სანამ ჩემი სიკვდილის ამბავი გავრცელდებოდა ხვალ იქნებოდა თუ ზეგ, ჩემდაუნებურად შემოვტრიალდი ოთახისკენ და გავიფიქრე: ნეტავ, ვის ვუტოვებ ამ ფრთაგაუმაგრებელ ჩიტებს?
წყარო: urakparaki.com
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი