ომია ..


ომია,
ადამიანები იხოცებიან.

გუშინ ერთის სიკვდილი გავიგე,
დღეს - ორის,
ხვალ...

ომია,
ნამდვილი ომი.
...

რაღაცა მოვიცვი,
თითქმის ინსტიქტურად გადავიწერე პირჯვარი
და სანამ კიბეზე ჩავირბენდი,
სანამ გავიხურავდი კარს,
სანამ ჩემი სიკვდილის ამბავი გავრცელდებოდა
ხვალ იქნებოდა თუ ზეგ,
ჩემდაუნებურად შემოვტრიალდი ოთახისკენ
და გავიფიქრე:
ნეტავ, ვის ვუტოვებ ამ ფრთაგაუმაგრებელ ჩიტებს?

წყარო: urakparaki.com

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი