მარა
შენი სახელია - მარა, შენ ნამდვილი ხარ და მაშინ, როცა ცას ღრუბელი ფარავს, ანუ, როცა ცივა ცაში, ჩვენი სახლის კედლებს ათბობ. შენი სახელია - მარა, ჩემი ცოლი ხარ და როცა, სულში მივარდება ქარი და ჭუჭყით მევსება ხორცი, არასოდეს მტოვებ მარტო. შენი სახელია - მარა, მზისკენ გაქცეული მკერდით ათას საიდუმლოს მალავ და შენს აღმოსავლურ კერტებს რკალავს ჩრდილოეთის ქარი. შენი სახელია - მარა, ქალი ხარ, უფრო კი ბავშვი, ნეკნი არ ვიცი და მალა ხერხემლის, როცა ხარ სახლში - ქუჩას ეფინება შუქი. შენი სახელია - მარა, ვართ სულ უბრალოდ და ჩვენთვის, არც ვინმეს სიყვარულს ვპარავთ, გვყავს ჩვენი შვილი და ღმერთი ერთმანეთს ყოველდღე გვჩუქნის.
წყარო: urakparaki.com
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი