დავბრმავდი ..
დავბრმავდი, ჩემს ცისფერ თვალებს ცეცხლის ხაზი გასდევს ზოლად, ვიღაც ალბათ დამაბრალებს: თავს ვთვლი ჰომეროსის ტოლად. არა, ჩემი დაბრმავება სულ სხვაგვარი მირონია - ეს არ არის არც წამება და არც ბედის ირონია. მე ველოდი ამგვარ შედეგს. ვნატრულობდი, განა არა. თვითონ ვთხოვდი ჩვენზე ზემდეგს... შეისმინა - დამაბრმავა. მიმაქროლებს ცაში რაში დარდი, სევდა გამეყარა, რადგან ერთ დღეს უცებ თვალში სიყვარული ჩამეყარა.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი