მე გნატრობ

(ალიხე, მალიხე, სალიხე...)

ამ ერთმა დილამაც დააწყო უშენო
თითები მინებზე და სუნთქვა შემიკრა
ოქროსფერ ღილებით. კლდეს თავ-პირს უშენენ
უძილო ფიქრები და მესმის შენი ხმა.
და ერთ წყვილ სამკუთხედს მერცხლების დაჭრილი
კრიალა ზეცისას თვალებზე დავიფენ.
ვმშვიდდები - დროებით...
და ჭრელი ნაჭრებით დახუნძლულ ხესთან ვარ:
ალიხე, მალიხე, სალიხე... ალიხე...

და ღმერთმა შეგინდოს!
დღეს ჩემი დამხრჩვალი ოცნება ჭინკებმა
ქირქილის თოკებით ბეღელში შეჰკიდეს.
სიბნელე...
სიბნელე!
სიბნელე!!!
იქნება
სულშიდაც გათენდეს,
ოდესმე მოხვიდე
იქნება!
და თვალებს ლეკვივით ამიხელს
მაგ ცხელი ტუჩების შეხება.
ხომ ხედავ, - მე გნატრობ:
ალიხე, მალიხე, სალიხე...