სხვისი ბავშვობა

ქარია, ქარია ფანჯრებთან,
აწვალებს ამ ფოთლებს- მოჰიკანებს...
შეცივდა,-საათიც გაჩერედა,
ქარებმა ზამთარი მოიყვანეს.

ცოტა ხნით უნდა შევეკედლოთ,
მაგ ქვისგულიანს და გრძელღამიანს;
-ნახირი ბაგასთან შერეკეთო,
ამაღამ- ბებია პელაგიამ.

მთებს უკვე დაჰხურა ფაფანაკი,
ხვალ სოფლებს მოწვდება, მოხატულებს.
პერანგით და მისი ამხანაგით
ბაბუ საწოლისკენ მოფრატუნებს.

ხვალ თუ ზეგ დღესასწაულია,
ბაბუა ზღაპრობს და შაირობს.
ვაი, რომ ამ დღეებს ჩაუვლია,
უჩემოდ ჩაუვლია, ვაი, რომ...