უნდა წავიდე

აჰა, შენგანაც მივდივარ! მადლის წრიაპზე ვკიდივარ,
გინდივარ თუ არ გინდივარ-უკვე ვერაფერს ვერ ცვლის.
ჩემს მთებში მთაზე დიდი ვარ, შენს ბარში-ყველას "ვკიდივარ",
ჩამწყდარი ბეწვის ხიდი ვარ და დაბნეული ვერცხლი...

იცი, თვალს რატომ გარიდებ?-რომ დამივიწყო ხვალიდან.
მე გაღმა უნდა გავიდე, უნდა გავიდე აწი!
წამყვება ბევრი ვალი და კურცხალი შენი თვალიდან...
ჩემს ორღობეში რა გინდა, შენი ბილიკით გასწი.

ბოგას გასული გეტყოდი: მთელი ცხოვრება გეტრფოდი,
მთელი არსებით გეტრფოდი, ხშირი სუნთქვით და ფეთქვით.
ჩემგან სხვა რამეს ელოდი? შენი ხასხასა მდელოთი,
შენი თვალების ჩეროთი დავიბენი და... ვერ ვთქვი.