უკანასკნელი დღე


წევს_ყინულივით ცივია ბიძა...
ღვინოს ჩალიჩობს უფხო სიმონა.
მე დახუჭული თვალებით მღვიძავს
და მენატრება უფრო სიონი,
როცა ბაგრატი აგე, აქვეა.
(უნდა შემინდო, ღმერთო, ეს ცოდვაც.)
მივყვები ეზოს ბაღ-ვენახიანს,
ამინდსაც ვამჩნევ უარესობას.
ჩამოიქცევა ამაღამ, ვიცი,
სოფლად იდარდებს ვინმე მოსავალს.
აიფუზება საფლავი ბიძის
გარეთ დარჩენილ წითელ ხბოსავით.

წყარო: urakparaki.com

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი