უკანასკნელი დღე
წევს_ყინულივით ცივია ბიძა... ღვინოს ჩალიჩობს უფხო სიმონა. მე დახუჭული თვალებით მღვიძავს და მენატრება უფრო სიონი, როცა ბაგრატი აგე, აქვეა. (უნდა შემინდო, ღმერთო, ეს ცოდვაც.) მივყვები ეზოს ბაღ-ვენახიანს, ამინდსაც ვამჩნევ უარესობას. ჩამოიქცევა ამაღამ, ვიცი, სოფლად იდარდებს ვინმე მოსავალს. აიფუზება საფლავი ბიძის გარეთ დარჩენილ წითელ ხბოსავით.
წყარო: urakparaki.com
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი