ნოემბრის ტყის ანგელოსი

გავიდა ზაფხული,
ხსოვნას გადაბარდა.
ბუჩქები ალპური –
დეკა და კატაბარდა
გადაბარდნა.


ვუსინჯავ თანდათან
ამინდებს გემოს და
ახალი ცვლა დადგა
ცაში ანგელოსთა.


სამხრეთით მოვარდნენ ქარები,
ძაღლების ყეფით და ყიჟინით,
დაფხრიწეს ფერადი ალმები,
ჩქარობენ,
სიმშვიდის შიში აქვთ.


ყეფენ და ყვლეფენ
ტყეებს ხშირფოთლოვანს,
სიმშვიდის შიში აქვთ.


ტყეებს ჭრელფოთლოვანს,
რომელშიც მოთოვა –
ამ ცაცხვით, იმ შინდით
მოიცავს სიმშვიდე.


აქ ვპოვე მგლოვიარ
ტაძრის რამ ნანგრევი,
რომელშიც მგონია
შევალ და გავქრები.