მე როცა ვახელ ..

მე როცა ვახელ – შენ ხუჭავ თვალებს. იქნებ,
ხდება პირიქით.
გზას ისევ შენი ბაღისკენ ვიგნებ
მწიფე ბილიკით. 

სად შენი ფიქრის განკაცებულ საქმროებს ვებრძვი
გაუთავებლად – 
მე შენთვის მხრებით მომქონდა ვერძი
და უკვდავება.