საღამო და სინათლით

საღამო და სანთლით დასვრილი მაგიდა
და შენი სახელი, ბედმა რომ დაწერა,
და შენი თვალები, ცისკენ რომ მაქეზებს
სრულიად უცნობი ფერების მიგნებით,
ფარდებთან ცა არის და ცაში დაგეძებ,
ყველაზე ბრდღვიალა ვარსკვლავი იქნები
დღეიდან, ბინას რომ დაიდებს ბაგეზე
სახელი, სიჩუმემ ყველგან რომ დაწერა.

ნელ-ნელა გაიხდის ჰორიზონტს, დაწვება
ქალაქი, ცას სარკის ნატეხად გაიხდის,
დღეიდან ყველაზე ვარდისფერღაწვება,
ყველაზე ბრდღვიალა ვარსკვლავი იქნები,
სანთელში ამოსვრილ და სანთლით საძებარ
სიზმრებში ჩნდები და ხელებში მიქრები,
შენს სახელს, სიჩუმემ ყველგან რომ დაწერა
და სარკის ნატეხებს კერპებად გავიხდი.