ევა

ეს – ყველაფერი –
თვალებზე,
ყელზე,
მუხლისთავზე,
ბოქვენზე,
წელზე  –
იყო!

შენ დარჩი!

შენ დარჩი ასე – მწუხრით სავსე
ოთახში.
წევხარ.

ნაკლული ნეკნი.

შენ დარჩი ასე – მწუხრით სავსე ოთახში,
მე კი...

თვალებზე,
ყელზე,
მუხლისთავზე,
ბოქვენზე,
წელზე...

სარკიდან
შიშით შეპყრობილი მიყურებს ევა –

არადა, მე ვარ!

წყარო: urakparaki.com