ძეგვში
– დედაო, თეთრი ჯვარი მოჩანს თქვენი ფანჯრიდან, შორსაა ერთობ!.. და მაცხოვარიც, ეს ჯვარი რომ მხრებით აზიდა, და უფრო თეთრი თოვლია ირგვლივ... აჰ, დედაო, ვხედავ ბავშვებს სითბო აცვიათ. დავრჩები აქვე, – მერე რა, რომ ბრგე ვარ ნაძვივით...
წყარო: urakparaki.com
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი