ზიარჭურჭელი


                                 /ფ-ას/

მე და შენ ერთი ჭურჭელი ვართ,
თანაც ზიარი, -
ზღვის ქალაქში ბევრი ვიარეთ,
სხვა სახელებს ვარქმევდით გემებს...

ახლა შენ ღვინით გაივსები,
მეც ამ დონეზე...
ახლა შენ წვიმით - სანახევროდ,
მეც ნახევრამდე...
ვღელავთ...
ვრაკრაკებთ...
თიხის გვაქვს ფსკერი...

შორს ქარი მღერის,
გადახარა ღრუბლის კონუსი,
ამაღამ გველი ხარს - ძოწისფერს - მზერით მონუსხავს,
და ვიდრე დასცემს ტკბილი სამსალით,
ჩვენ სიზმრებმა უნდა დაგვცალონ,

(ერთმანეთის),

ბოლო წვეთამდე...

წყარო: urakparaki.com

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი