მონატრების ლექსი
ოცდამეცხრე დამემართა მარტი, სახიფათოდ მივადექი კბოდეს, ნოსტალგია როცა ძვლებში მამტვრევს, კვლავ შენს სახელს ვბოდავ... ვიიონი დამესიზმრა გუშინ, მონ-პარნასი, დატბორილი სიტე, სურნელება ჩამასუნთქე ნუშის, იქნებ მოვრჩე კიდეც.
წყარო: urakparaki.com
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
0 კომენტარი