მონატრების ლექსი

ოცდამეცხრე დამემართა მარტი,
სახიფათოდ მივადექი კბოდეს,
ნოსტალგია როცა ძვლებში მამტვრევს,
კვლავ შენს სახელს ვბოდავ...

ვიიონი დამესიზმრა გუშინ,
მონ-პარნასი, დატბორილი სიტე,
სურნელება ჩამასუნთქე ნუშის,
იქნებ მოვრჩე კიდეც.

წყარო: urakparaki.com