ყავის ფინჯანი
ჭიამაიას ვერ გამიგია, მთვარემ დაყო ჩემი ჩრდილები, თუ შენ დაყავი?.. ქარის ხმა წყდება, ფერმკრთალდება, თითქმის ილევა, - ვუსმენ და ყავა მიცივდება თანდათანობით... წლები ნანობენ? არც არაფერს ნანობენ წლები, - მხოლოდ მე ვგავარ ყურმოტეხილ ფინჯანს ყავისას, თანაც მტირალას...
წყარო: urakparaki.com
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი