ვაჟაობაზე

ფშავში ვარ, მთების სიდიადემ მომაჯადოვა,
ატყვია მწუხრის ცას ქედები ლურჯი ცარცივით,
აქ მივხვდი ვინ ვარ, საით მოველ, ანდა რატომ ვარ,
რა სტკივა წიფელს, რად აწითლებს მიწას არწივი.

ფშავში ვარ, შევსვი ლუდი - ქარვა და ჯიხვის რქაიც,
ამ ღრუბლის კასრშიც, თუ არ ვცდები, წვიმა ღვინდება,
მთვარე დაიკლებს დღეს წონაში სამ ფაზას მაინც
და ვაჟაობას სულ ლექსებად გაგვიწვიმდება.

წყარო: urakparaki.com