მთვარეული
რა მეცმეოდა აქ რო მყავდე აიამწუთას?.. შენი სუნთქვა, ან შუქ-ჩრდილი შენი პერანგის... ქუთუთოები მივაკარი პრიალა კედელს ანაზდეულად... ქარმა დევივით გაწოლილი სივრცე ჩახია. ნუ გეშინია, ასეც, - შ ვ ე უ ლ ა დ, მთვარეული ვარ, ეს მთვარე კი ბროლის ჭაღია, - შენთვის ავანთე...
წყარო: urakparaki.com
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი