კ რ წ ა ნ ი ს ი
საქართველოსთვის დაღუპული გმირების ხსოვნას გამოვეკიდე მთვარის მტევანს, სისხლის წვეთი ვარ... მტკვარს მიაქვს ტივი, ტივს - საფანტი... ფხიზლობს მეტივე. ტაბახმელასთან შიშნარევი შაჰის აჩრდილი გაურბის მსტოვარს, - წვიმების დროა... თუ ქარმა შემძრა, ერთიანად დავფარავ ქალაქს, და მაინც, ფრთხილად, ფრთხილად, მეფევ, - ღამე სულს ღებავს... ხომ გიჭრის "ავი მუსაიფი", ვერცხლის ბებუთი?.. (არ უყვართ წვიმა შაჰს და ბებუთოვს). არაგველები ჩაწვებიან დღეს ამ ფერდობზე... ჩვენც აქ დავეცით, საქართველომ როცა ინება, - შევრჩით ლიანებს... "სისხლად წვიმდაო", - ასე წერდა მემატიანე.
წყარო: urakparaki.com
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი