ჟირაფი


                   /რენუარს/


ნინ, მე ცეცხლი ვარ.
მირჩევნია - თუნდაც საცერით -
მზის უდაბნოდან მოვზიდო წყალი...
მერე კი,
როცა ცივ მეტლახზე დამიგებ ლოგინს,
კვლავ დავისიზმრებ
გაყვითლებულ ქოთნის ყვავილებს,
მთვარეს,
სტურუას...
ნათურის ნაცვლად ჩაგიხრახნი
ჭაღში სიმშვიდეს.
სად მე, სად წყალი?!.
უბრალოდ მარტი -
ბლოკნოტიდან ამომძვრალი ჭრელი ჟირაფი
მოაწყდა კარებს.

წყარო: urakparaki.com

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი