მეწამულ ქარვად


ძლივს გაქრა ალი...
დაჩეხილი ჩვენი ფიჭვები
არ ანათებენ,
შედედებული სისხლის მსგავსად
გადმოსდით ცრემლი.
ორივე თვალით შევეყინე მერქნის რელიეფს...
დიდი ხნის მერე
იპოვნიან ბიოლოგები
იშვიათ ქარვას, იშვიათი მინარევებით-
შენ რომ მაჩუქე
იმ ლექსებით,
გულის ჯიბეში.

წყარო: urakparaki.com

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი