წუხელის ..
წუხელის ღია ფანჯრებიდან (დამრჩა ეტყობა...) შიშველი თოვლი შემოსულა და ქართან ერთად აუკლია კოჭლი მაგიდა. აქეთ ღვინოში ჩავარდნილა, იქით - წვნიანში, სიგარეტის ფერფლით გამურულს კედლის სარკეშიც ჩაუხედავს, - როგორი ვარო? - უთქვამს ქარისთვის. ქარს სად ეცალა? გადაჯღაბნილ ფურცლებს წეწავდა, ლექსებს ლექსებზე კითხულობდა, - ეს ”შეცდომაო”, ეს ”ლებნებიო”, ეს კიდე ”ლურჯი სისოვლეო”... გაბრაზებულა, - აქაც უჩვენოდ უმღერიათ - უქართოვლოდო... ის იყო მერე, სიცივემ რომ ამაძაგძაგა...
წყარო: urakparaki.com
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი