განვედ, ჟამიერო, ტრამალები ..


განვედ, ჟამიერო, ტრამალები
ისეც უღმერთობით დაოსილან,
ზეცას გამოკვრია ფრთამალივით
ღრუბლის ნაცრისფერი სამოსელი.

მარტმა ამინდები აურია,
გულზე დამაბნია კამეები,
როგორ უხმაუროდ ხმაურობენ
შენი ნაჩუქარი ღამეები...

ღმერთო, რა კარგია შენ რომ მყავხარ,
ღმერთო, რა კარგია შენ რომ მყავხარ,
ღმერთო, რა კარგია შენ რომ მყავხარ,
ღმერთო...

წყარო: urakparaki.com

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი