შემოდგომა


ჰო,
მახსოვს...
მაშინ მზის ამოსვლას ვგავდი სიმორცხვით,
როცა ტყის პირას,
ყვავილების მტვერში ვიწექით
და კალიები გვახტებოდნენ შიშველ ფეხებზე...
ახლა ასე ვარ, -
როგორც ჰემოლიზს,
ვისხამ ყვითელი ფოთლების გროვას
და შემოდგომა
შემოდის სულში...

წყარო: urakparaki.com

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი