შემოდგომა
ჰო, მახსოვს... მაშინ მზის ამოსვლას ვგავდი სიმორცხვით, როცა ტყის პირას, ყვავილების მტვერში ვიწექით და კალიები გვახტებოდნენ შიშველ ფეხებზე... ახლა ასე ვარ, - როგორც ჰემოლიზს, ვისხამ ყვითელი ფოთლების გროვას და შემოდგომა შემოდის სულში...
წყარო: urakparaki.com
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი