ილუზია
არაფერი მწყინს დაცვენილი ფოთლების მწკრივში, ოდნავ გადახრილ მზეში... ტროტუარებზე მოსეირნე ფიტულებში ვარდის სურნელით... სადღაც გავცივდი, მოულოდნელად გაბზარულ სარკეში საკუთარი თავი გავიმეორე ღამურასავით... შავი კვადრატის სიჩუმეში შეყუჟულმა, არ ვჩანვარ-მეთქი, ვიფიქრე, აქ კი თურმე რახანია დაგეშილი ძაღლებით მეძებენ, ვინ არიან, თუ იცი?.... საიდან მოვიდნენ?!.
წყარო: urakparaki.com
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი