კრიალოსანი
მთელი შემოდგომა თავზე დავიყარე პეპლებად, ფხალის ფოთოლივით შუბლზე დავიფინე სიბერე, ცხელი ნაკვერჩხალი ძალაუნებურად ნელდება, ჯერაც ჯიუტი ვარ – (ალბათ, მენანება) – ვუბერავ სულს და… ეს ცხოვრება კრიალოსანია (გიშერი), კოვზი რომელია? – მკლავი ჩამივარდა ნაცარში, ჩემო, რამდენჯერ და… მახსოვს, იმდენჯერვე მიშველე… ახლა ყველაფერი შენთვის მომიძღვნია, რაც დამრჩა!..
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი