კრიალოსანი


მთელი შემოდგომა თავზე დავიყარე პეპლებად,
ფხალის ფოთოლივით შუბლზე დავიფინე სიბერე,
ცხელი ნაკვერჩხალი ძალაუნებურად ნელდება,
ჯერაც ჯიუტი ვარ – (ალბათ, მენანება) – ვუბერავ
სულს და… ეს ცხოვრება კრიალოსანია (გიშერი),
კოვზი რომელია? – მკლავი ჩამივარდა ნაცარში,
ჩემო, რამდენჯერ და… მახსოვს, იმდენჯერვე მიშველე…
ახლა ყველაფერი შენთვის მომიძღვნია, რაც დამრჩა!..

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი