აჭარ(დ)ელი

იქნებ არც მაქვს ხებერი და
იქნებ კიდეც ვაჭარბებ,
ლამაზ ციცას რომ დევნახავ,
მაინც წევიაჭარლებ.

წყალი ნაფოტს ჩამოიტანს,
ალვის ხის ჩამონათალს,
ზვინში თივას გავაფენ და
ყარდაშ! ციცას მოთაფლვას -

ვერ მასწავლი შევხედავ და
წამსვე გულში გამიარს,
ჩემი ზვინი მირჩევნია,
"ჰოტელს" -  ხუთვარსკვლავიანს.

ზამთარ-ზაფხულ ვიწიწინებ,
ვიარ ყანებს, მდელოებს,
ციცას ვნახავ? - აჭარულად -
წავი ალენ დელონებ.

მერე სოფლის ბორჯგი ბიჭებს,
მუშტში გევეჯიბრები,
გავლახავ თუ გამლახავენ,
კვლავ ამფერი ვიქნები.

ციცა, ციცა, ისვენ ციცა,
ფიქრით ვეღარ ვიძინებ,
ისევ ისე ვაჭარლობ და...
ვწიწინებ და ვწიწინებ!...