საკუთარი გავლენიდან დაწერილი ლექსი

ვზივარ ულექსოდ და
თითქმის უსახელოდ,
ასე გაცილებით
წერაც იოლია,
ჩემში უმნიშვნელოდ
არის რუსთაველი,
მაგრამ უმეტესი
გალაკტიონია

პოეტს საუკუნე როგორ
აკინძვია,
ადრე გავიგე და გვიან
მოვისაზრე,
ახლა სისხლძარღვებში
ნიშნიანიძეა,
ხოლო აორტაში მიდუღს
გორგილაძე.

მიყვარს სიარული ყოველ
ღამით, გვიან,
ყოველ გზამსხვილიდან ყოველ
გზაწვრილამდე,
ანუ ბესიკამდე
ასათიანიდან,
ანუ წერეთლიდან
ბარათაშვილამდე -

რადგან ხეტიალსაც შნო აქვს
ხეტიალის,
სადღაც შორიახლო ყეფენ
დამბაჩები,
თუმცა პოეტებზე ბევრად
მეტი არის,
ახლა სტრიქონებზეც ბევრად
მეტი არის,
ყველა გენიოსზე
ბევრად მეტი არის,
ჩემში მამაჩემი...