ჰოროისკოპი

ახლა ალკოჰოლი არის დომინანტი
ჩემი გაჟღენთილი სულის, სხეულია
მძიმე. თვალს ვადევნებ დღეთა ალიაქოთს.
ვამბობ –
რომ ჩემს სიფხიზლეზე მეტად მომენატრე,
მეტი არაფერი შველა შეუძლია
სიტყვას, გონებაში მრჩება შენი კაბის
ჟაბო.

ნერვებს მაგ თმებივით ქარში გაფენილებს,
ვაწყობ წამლების და ლექსის თაროებთან
მჭიდროდ. თვალებიდან ფრთხილად იჟონება
ბინდი.
ჩემი ნაკვალევი შენს ცივ ქვაფენილზე
რჩება მოგონებად, მაგრამ ამ ბოლო დროს,
სუნთქვის პოეზიით შენში ჩაძინება
მინდა.

დრო რომ არ დაუშვებს არცერთ გამონაკლისს
ვიცით ცხადია და ბედსაც ვეპუებით,
რადგან დეკემბერი მოჰგავს ხმაჩახლეჩილ
ფროიდს,
უკვე დომინანტი მე ვარ და მონა კი
ალბათ ეს ლექსია, რომ ვერ შევაგუე
შენი ამინდივით,
ძლიერ გადამთვრალი –
როი.