8 აგვისტოსადმი

“ვაშა ამ ახალ საქართველოს, ვაშა შენებას”
ვაშა ფანტანებს, ფეიერვერკს, სტინგს და ენრიკეს,
მომექცეს ღამე ისე როგორც მიშას ენებოს
და ვაი იმას ვინც ამ ქართულ საქმეს ვერ იგებს.
ვაშა გადათხრილ ბათუმს, ქუჩებს, ვაშა ნაშობას,
ვაშა ყველაფერს რასაც აწი აღარ გკითხავენ,
ალბათ წინსვლაა როცა უკვე ომის გარეშე
და ტაშ-ფანდურით სამშობლოს რომ ცხვირწინ გიტყნავენ.
ვაშა ინგლისურს, ვაშა თურქულს, ვაშა რესტორნებს,
ღამის კლუბებს და დისკოთეკებს, ფილმებს ტიტრიანს,
ვაშა მომავალს, მასმედიას, ყველა მედროვეს,
ვაშა იმ ვაშას სულ ბოლოს რომ ვაშას იტყვიან.
ვაშა “შერატონს” ვაშა ქუჩას, ქუჩას – შეიხის,
ვაშა მეჩეთის მშენებლობას, ვაშა – ბედიც რომ
ასეთი გვაქვს და ვაშა მოჭრას “ძველი ხეების”
ვუი კინაღამ დამავიწყდა, ვაშა – “რედისონს”
ვაშა ლუდის სმის აკრძალვას და ვაშა ქვეყანას,
ჰოდა მომექცეს ღამე როგორც მიშას ენებოს,
ვაშა ყველა ბრძენს, ყველა უგნურს, ყველა მკვეხარას,
„ვაშა ამ ახალ საქართველოს, ვაშა შენებას.“