გული


როგორც ჩიტი გალიაში, როგორც მუჭში პეპელა,
ფრთხიალებ და ჩუმად ფეთქავ სიცოცხლის სანთებელა.
თვითონ ღმერთი წამებული, შენ ერთს გწყალობს ისევე _
მხოლოდ გულში შემოდის და მხოლოდ გულში ისვენებს.
გულო, სანამ გული გქვია, გულო, უნდა მტკიოდე.
გულო, უნდა მიერთგულო, მიმყვე საიქიომდე.
ეს რამხელა, რა უძირო და რა გამძლე გამოდექ,
ჯოჯოხეთის დამტეველო პაწაწინა სამოთხევ...

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

3 კომენტარი

კარგი ლექსია

nukanuka3 წლის წინ

❤️❤️❤️

მიშიკო ხალიჩაშვილიპოეტი1 თვის წინ

რა კარგია

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი