ბარიერთან

ღირსებას იცავდა ფრაკიც და მუნდირიც –
დგებოდა ბარიერთან…
ვინც იყო მამაცი და არა უნდილი –
კვდებოდა ბარიერთან…

ღირსებას იცავდა დაშნა და დამბაჩა,
თოვლზე გაქცეული კვალი აჩაბაჩად…

II
რაც დადგა სიმართლე სიცრუის პირისპირ, –
ჯავრი არ მასვენებს ბარეორთა
და სეკუნდანტივით ჩამძახის სინდისი:
– ბ ა რ ი ე რ თ ა ნ!

ყალბო გვირგვინებო, დრო არი გავსწორდეთ,
ჯავრი არ მასვენებს კადნიერთა.
ჩემია, ჩემი,
პირველი გასროლა,
– ბ ა რ ი ე რ თ ა ნ!

სუფრებზე, კრებებზე მართავენ მასკარადს
და ხოტბით მრავალი გაგვიმადლიერდა.
კლოუნო,
თაღლითო,
წყეულო მასხარავ,
– ბ ა რ ი ე რ თ ა ნ!

ჩვენ იქნებ ბრძოლებში სხეულით მოვბერდით,
არავინ იფიქროთ, სული დაგვიბერდა.
ვდგებით ტრიბუნასთან
თუ დაზგა-მოლბერტთან,
ვ დ გ ე ბ ი თ    ბ ა რ ი ე რ თ ა ნ!