დედამიწა


რა გაჭირვებით გვრზდიან დედები
რა სასოებით, რა იმედბით,
ჩვენ კი საკუთარ ცოლით, ბავშვებით
ზოგნი კარგები ზოგნი ცუდები,
ცხოვრების გზებზე ისე გავრჩებით
დედასთან სახლში ვეღარ ვბრუნდებით.
შენ კი ისეთი დედა ხარ მიწავ
ჩვბენ კი ისეთი შვილები მხოლოდ
ხეტიალის და წანწალის შემდეგ
შენთან ვბრუნდებით ბოლოს და ბოლოს.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი