კაკუნი კარზე ..


   კაკუნი კარზე.
ვაღებ და ზღურბლთან
დგას მარტოობა.
შემოვა ჩუმად,
ჩუმად და უბრად
გავუშლი სუფრას.
ისიც ჩემსავით
მარტოა ალბათ,
არავინ არ ჰყავს
და უნებრათვოდ
არ შედის არსად.
შეწვება მერე
ჩემს საწოლში
და ლურჯ მოსასხამს
მახურავს საბნად.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი