სისხლში ნაფერი ხმლები ელავდნენ ..


სისხლში ნაფერი ხმლები ელავდნენ,
ცხრა ძმაც გასჩეხეს, როგორც ნაძვნარი...
მე ვარ მეათე, _
ხმლით ნაკოდი და მარაბდული მზით გადამწვარი!
მე ვარ მეათე, რომ ვერ დამტორეს,
ახლა წამოველ მგლისფერ გორდითა,
ვაიმე ძმანო, სად მიგატოვეთ,
ცოტა ხანს კიდევ გაუმკლავდით
და მეც მოვდივარ!

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი