სისხლში ნაფერი ხმლები ელავდნენ ..
სისხლში ნაფერი ხმლები ელავდნენ, ცხრა ძმაც გასჩეხეს, როგორც ნაძვნარი... მე ვარ მეათე, _ ხმლით ნაკოდი და მარაბდული მზით გადამწვარი! მე ვარ მეათე, რომ ვერ დამტორეს, ახლა წამოველ მგლისფერ გორდითა, ვაიმე ძმანო, სად მიგატოვეთ, ცოტა ხანს კიდევ გაუმკლავდით და მეც მოვდივარ!
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი