იმ უცნაური ჯვრისწერის შემდეგ ..

იმ უცნაური ჯვრისწერის შემდეგ
ყოველ ღამე იგივეა:
იკეტება ქალაქის კარი,
აქრობენ შუქს,
წევენ ხიდებს,
და ნესტიან ქუჩებში მოძრაობას იწყებენ ჩრდილები,
რომელთაც ადამიანები არ ახლავთ.
გადავდივარ ერთი ფანჯრიდან მეორესთან,
გადავყურებ მოედანს გილიოტინით,
დიდ მდინარეს გავსებულს სისხლით,
და მასხენდება, მარიგებდნენ ბავშვობაში,
ნუ შეიყვარებ საკუთარ თავს,
მას ყოველთვის სხვა ეყვარება.
იმ უცნაური ჯვრისწერის შემდეგ
ყველა ღამე, რომელიც უნდა ყოფილიყო შენი,
ბართლომესია.