ფანჯარა მაინც დამეხურა ..


ფანჯარა მაინც დამეხურა,
პირველი სართულია, ქურდი არ გადმოძვრეს.
კარი თუა ჩაკეტილი, ძაღლს მაინც ღვიძავს?
ვის გაუგია, ასე მოწყვეტით მიგდება და
ძილის წინ დაძინება.
ადრე ვოცნებობდი ძილის წინ,
ახლა მარილი აღარ მიყვება,
გემო გაუვიდა დიდხანს ნაღეჭი საჭმელივით,
არაფრით ახდა.
სადღაც შორს ლივლივებს სახლი,
ასეთი არა – ერთ ოთახში რომ ყველაფერს ვატევ.
ის სახლი დიდია, არეული.
იქ ქმარი და შვილები არიან.
როცა ჯერ კიდევ ვოცნებობდი, კარგები იყვნენ.
დღეს ვერა და დარჩა სახლი ხალხის გარეშე.
ერთი მაგათიც!
რა გამოვიდა,
ცხოვრება შევალიე და არც არსებობენ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი