ისევ შორეულ საგანს ვითვისებ


ისევ შორეულ საგანს ვითვისებ,
ახლა ჩემს გულში ბევრი ლექსია.
განმარტოებით ვფიქრობ სიკვდილზე,
განმარტოებით დგას ეკლესია.

შორს დაქრის სული დაუცხრომელი,
საით წავიდა სხეული – ლეში.
ჩანს წერტილივით ქორი, რომელიც
ნელა დაფრინავს მაღალ სივრცეში.

მიდის ეს ქალი და ბავშვი მიჰყავს
და ქარი დასდევს წამების მორევს.
ახლა ჩემს ლექსებს კითხულობს ვიღაც,
კითხულობს ვიღაც და იმეორებს.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი