გარშემო ზამთრის


გარშემო ზამთრის თეთრი არეა,

მოვიდა ფიქრი და გამარინდა.

ჩემთვის სამშობლო ხომ სამარეა,

ვეძახდი დედას მე სამარიდან.

სჯობია წასვლა, სიმშვიდე არ მსურს,

დღენი მიდიან და მზეა ცაზე.

მე ახლა ვსდუმვარ, ვიგონებ წარსულს,

მე ახლა ვსდუმვარ და ვწუხვარ ასე.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი