ძვირფას მეგობარს

ერთად ვიყავით და შენ ამბობდი, 
რომ ეს ცხოვრება ჩემთვის მეტია. 
შენ ამართლებდი ცისფერ ოცნებას, 
შენ ამართლებდი ამგვარ ხეტიალს. 

თითქოს ქვეყანა შენ გაბარია 
და აღარ ეძებ ცხოვრების სახსარს. 
სთქვი: პოეზია - ეს ზღაპარია, 
სთქვი: პოეზია - ეს სიზმრის ახსნა. 

ისევ ეყრდნობი ძვირფას იარებს 
და მწუხარება შენთან ხშირია. 
და მახსოვს, ერთხელ შენ აღიარე, 
რომ ბერი სხვაზე უფრო გმირია. 

უცებ ვეწვიეთ ნაცნობ რესტორანს 
და შენ წარმოსთქვი: ხვალაც აქ მოვალ. 
მე გავიღიმე და მომეწონა, 
რომ ამართლებდი შენს უსაქმობას. 

ერთად ვიყავით და შენ ამბობდი, 
რომ ეს ცხოვრება ჩემთვის მეტია. 
შენ ამართლებდი ცისფერ ოცნებას, 
შენ ამართლებდი ამგვარ ხეტიალს.