ნელა მივდივარ და წინ...


ნელა მივდივარ და წინ ბაღია,
როგორც აქ, ისე ღამდება იქაც.
სადღაც მიხმობენ და მეძახიან,
მგონია, ციდან მეძახის ვიღაც.

დღეს ჩემი სული მართლა ღმერთია
და სიჩუმეა, ასე ფარული.
და ახლა ვატყობ, ჩემთვის ერთია
ეს მწუხარება და სიხარული.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი