უცნობი ლანდი

ცხოვრობდა იგი მთრთოლვარე, ცივი
და ბედისაგან შეწუხებული.
თითქოს საეჭვო ქურდი კაცივით
უყვარდა ღამის შავი ხვეული.

ის დადიოდა დ უცნობი სფინქსი
და გაოცებით უმზერდა სანთელს.
ის დადიოდა დ უცნობი სფინქსი
და მწუხარების სხეული ლანდი.

უნდოდა შველა და სწუხდა დღისით,
სწამდა თბილისი - უდაბნო დარდის.
ასეთი იყო იღბალი მისი,
დღესაც ასეთი მოკლული დადის.

წყარო: www.gpoets.com