შენთვის მზე ჩაქრა,შენთვის ქარია

მიტოვებული ბაღი კიოდა,
დაჰქროდა ლურჯი სურნელი კვირის.
კვამლია მსხვერპლის საიქიოდან
და სადღაც ქალი სიზმარში ტირის.

სული ვერ უძღებს ღამის ნაპრალებს,
ო, სიბნელეა და გულგრილობა.
კრულვა ჩემს ოთახს, კრულვა ჩემს თვალებს,
თვალებს, რომელთაც სწვავთ უძილობა.