ზღვა და ზაფხული
ზღვა ხვნეშოდა ვაითა და ვიშით და თოლიებს არც ჰყოფნიდათ შიშად; ვთამაშობდით კენჭებით და ქვიშით, თითებშუა იპნეოდა ქვიშა. მაშინ ჰგავდი სულ პატარა გოგოს, რომ მაძლევდი სიყვარულის ნიშანს... და გავიდა ის ზაფხული, როგორც თითებშუა ჩაპნეული ქვიშა.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი