ღამის ფოთლები


ეს უცხო ღამე,ვით შავი ძაღლი,
დაეძებს, ყნოსავს უხილავ ვარდებს.
სანამ ვარსკვლავობს ზეცის სიმაღლე,
ყვავილებს შორის ის ინავარდებს.
იდუმალ ცაზე მთვარე უძრავი -
ბნელი ღრუბლების კრთომით ნალესი,
როგორც ფეხშუმზე ნაკვეთი თავო
ნათლისმცემელის იოანესი.

ვარ მარტოობის ჯვარზე გაკრული,
მხოლოდ ღამეა ჩემი ტაძარი,
და შავ წყვდიადში, ყველასგან კრული,
მივდივარ, როგორც ელეაზარი!

წყარო: litklubi.ge

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი