ღამის ფოთლები
ეს უცხო ღამე,ვით შავი ძაღლი, დაეძებს, ყნოსავს უხილავ ვარდებს. სანამ ვარსკვლავობს ზეცის სიმაღლე, ყვავილებს შორის ის ინავარდებს. იდუმალ ცაზე მთვარე უძრავი - ბნელი ღრუბლების კრთომით ნალესი, როგორც ფეხშუმზე ნაკვეთი თავო ნათლისმცემელის იოანესი. ვარ მარტოობის ჯვარზე გაკრული, მხოლოდ ღამეა ჩემი ტაძარი, და შავ წყვდიადში, ყველასგან კრული, მივდივარ, როგორც ელეაზარი!
წყარო: litklubi.ge
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი