ერთი ლექსი

ჩემი გასტუმრება
ასე არ ინებოთ,
წლები მაკლდება და წამებს ვეჭიდები,
ცოტა დამაცადეთ, მინდვრის ყვავილებო,
სანამ შვილებივით წამომეჩიტებით...

ცოტას შეგეჩვევით,
ცოტას დაგიყვავებთ,
მარტო ტკივილივით
ნუ გამემხილებით...
...მერე მოწყენილი ბორცვი ამიყვავეთ,
მოდით შვილებივით გულგაღეღილები..